Polski akt notarialny w obcym języku

Mało kto wie, że polski notariusz może sporządzić akt notarialny w innym języku niż polski. Taką możliwość przewiduje art. 2 § 3 ustawy Prawo o notariacie. Zgodnie z tym przepisem czynności notarialnych co do zasady dokonuje się w języku polskim. Jednakże „na żądanie strony notariusz może dokonać dodatkowo tej czynności w języku obcym, wykorzystując własną znajomość języka obcego wykazaną w sposób określony dla tłumaczy przysięgłych lub korzystając z pomocy tłumacza przysięgłego”.

Ponieważ akt notarialny mieści się w zakresie czynności notarialnych, jeżeli klient zażąda np. udzielenia pełnomocnictwa w formie aktu notarialnego, ale w języku angielskim, notariusz posiłkując się znajomością tego języka przez tłumacza przysięgłego, powinien sporządzić akt zgodnie z życzeniem klienta.

Niestety z mojego doświadczenia wynika, że przepis ten jest powszechnie ignorowany przez notariuszy i wielu z nich odmawia sporządzenia aktu notarialnego w języku innym niż polski, tłumacząc, że w art. 2 § 3 prawa o notariacie chodzi o to, że tłumacz przysięgły może po sporządzeniu aktu po polsku, przetłumaczyć go na inny język. W mojej ocenie jest to interpretacja całkowicie błędna, a odmowa notariuszy bezzasadna. Jedynie nieliczni zgadzają się na sporządzenie aktu w innym języku pod warunkiem, że jednocześnie akt powstanie także w języku polskim (dwujęzyczny akt notarialny).