Zmiany w zakresie unijnych znaków towarowych

1 października 2017 r. wejdą w życie zmiany zapisane w Rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2424 w sprawie znaku towarowego Unii Europejskiej (EUTM). Rozporządzenie zmienia niektóre zasady rejestracji unijnych znaków towarowych w Europejskim Urzędzie ds. Własności Intelektualnej (EUIPO), a także wprowadza nowe rodzaje i kategorie oznaczeń. Zmiany dotyczą głownie trzech obszarów:

1. usunięcia wymogu dotyczącego graficznego przedstawienia;
2. wprowadzenia znaków certyfikujących;
3. zmian proceduralnych.

Usunięcie wymogu dotyczącego graficznego przedstawienia

Z dniem 1 października 2017 r. przestaje obowiązywać wymóg dotyczący załączenia graficznego przedstawienia do zgłoszenia znaku towarowego. Oznacza to, że począwszy od tego dnia oznaczenia mogą być przedstawiane w dowolnej stosownej formie z wykorzystaniem ogólnie dostępnej techniki, o ile dany sposób przedstawienia jest jasny, precyzyjny, samodzielny, łatwo dostępny, zrozumiały, trwały i obiektywny. Nie wymagane już będzie przedstawianie opisu słownego znaku, w tym określenie kolorów.

Rezultatem jest system chroniący oznaczenia w takiej formie, w jakiej są zgłaszane („what you see is what you get”), który ma w zamierzeniu poprawić czytelność, dostępność i łatwość wyszukiwania wpisów oznaczeń w rejestrze znaków towarowych Unii Europejskiej.

Znaki certyfikujące

Znaki certyfikujące to nowy rodzaj znaków towarowych na poziomie UE, chociaż w systemach niektórych krajów UE istnieją już od kilku lat.

Znak certyfikujący Unii Europejskiej określa się jako taki znak, który „pozwala odróżnić towary lub usługi, które zostały certyfikowane przez właściciela znaku pod względem materiału, sposobu produkcji towarów lub świadczenia usług, jakości, dokładności lub innych właściwości, z wyjątkiem pochodzenia geograficznego, od towarów i usług, które nie są w ten sposób certyfikowane”.

Zasadniczo znak certyfikujący UE odnosi się do gwarancji konkretnych cech niektórych towarów i usług. Oznacza to, że towary i usługi opatrzone tym znakiem są zgodne z konkretnym standardem określonym w regulaminie używania i podlegają kontroli w ramach odpowiedzialności właściciela znaku certyfikującego, niezależnie od tożsamości przedsiębiorstwa, które rzeczywiście wytwarza produkty lub świadczy usługi w chwili wydania i faktycznie posługuje się znakiem certyfikacyjnym.

Zgłaszający znaki certyfikujące muszą do swoich zgłoszeń dołączyć oświadczenie, że zgłaszają znak certyfikujący UE, jak również regulamin używania znaku certyfikującego. Należy go przedłożyć w ciągu dwóch miesięcy od daty zgłoszenia i musi on zawierać w szczególności:

• opis charakterystycznych cech towarów i usług, które mają być certyfikowane znakiem;
• warunki używania znaku certyfikującego;
• sposoby badań i nadzorowania stosowane przez właściciela znaku certyfikującego.

Istnieją dwa istotne ograniczenia dotyczące znaku certyfikującego UE. Po pierwsze, jego właścicielem nie może być osoba prowadząca działalność związaną z dostawą towarów i usług rodzaju objętego certyfikatem. Właściciel znaku certyfikującego nie może używać znaku w odniesieniu do towarów lub usług objętych znakiem certyfikującym. Po drugie, nie można zgłaszać go celem odróżnienia towarów lub usług objętych znakiem certyfikującym pod względem pochodzenia geograficznego.

Zmiany proceduralne

Od dnia 1 października 2017 r. obowiązuje kilka zmian proceduralnych. Poniżej przedstawiono przegląd kilku najważniejszych zmian, zaś wszystkie zmiany zostaną uwzględnione w zmienionych Wytycznych EUIPO, które pozostają głównym punktem odniesienia dla użytkowników systemu znaków handlowych Unii Europejskiej i zawodowych doradców, którzy chcą mieć pewność, że dysponują najnowszymi informacjami na temat metod rozpatrywania wniosków przez EUIPO.

Priorytet

Zastrzeżenia pierwszeństwa należy składać razem z wnioskiem o rejestrację ZTUE (dotychczas takie oświadczenia mogły być składane po złożeniu wniosku). Dokumentacja na poparcie zastrzeżenia pierwszeństwa musi zostać przekazana w ciągu trzech miesięcy od daty zgłoszenia (dotychczas w ciągu trzech miesięcy od otrzymania zastrzeżenia pierwszeństwa). Jeśli dokumentację sporządzono w języku innym niż język Urzędu, może on zażądać jej tłumaczenia. Ponadto, zastrzeżenie pierwszeństwa nie będzie  już rozpatrywane merytorycznie. Pozostaje „jedynie” oświadczeniem do momentu powołania się na nie. Konieczne jest zatwierdzenie go w trakcie postępowania.

Uzyskanie charakteru odróżniającego jako roszczenie dodatkowe

Wnioskodawcy będą mieli możliwość powołania się na treść art. 7 ust. 3 zgłaszając roszczenie dodatkowe lub alternatywne, na początku procesu lub na późniejszym etapie. Zaletą roszczenia dodatkowego jest to, że krystalizuje się dopiero po wydaniu negatywnej decyzji ostatecznej dotyczącej samoistnego charakteru odróżniającego. Pozwala to wnioskodawcy wyczerpać swoje prawo do odwołania od decyzji dotyczącej samoistnego charakteru odróżniającego, zanim będzie miał obowiązek udowodnienia samoistnego charakteru odróżniającego. Oznacza to, że użytkownicy nie muszą ponosić kosztów związanych z gromadzeniem i przedstawianiem dowodów użycia, jeśli nie jest to konieczne.

Postępowanie sprzeciwowe/postępowanie w sprawie unieważnienia

Wymogi dotyczące dopuszczalności i uzasadnienia w postępowaniach dotyczących względnych podstaw zostały sformułowane ponownie, w celu zapewnienia większej przejrzystości i uwzględnienia odrębnej podstawy dla oznaczeń geograficznych, wprowadzonej na mocy art. 8 ust. 6 rozporządzenia w sprawie znaku towarowego Unii Europejskiej. Postanowienia mające zastosowanie do postępowań dotyczących unieważnienia dostosowano do postępowań sprzeciwowych, chyba że ich odmienny charakter uzasadnia rozróżnienie. Rozporządzenie delegowane w sprawie ZTUE wprowadza zasady ramowe dotyczące opóźnionych dowodów i kodyfikuje praktyki Urzędu w sprawie zawieszenia zrzeczenia się oraz zakończenia/kontynuacji postępowania w sprawie wygaśnięcia lub unieważnienia.

Uzasadnienia składane online

Dobitnym przykładem przystosowania się do wymogów ery Internetu jest to, że jeśli dowody dotyczące wcześniejszych praw, które zostały zarejestrowane (np. zarejestrowanych znaków towarowych, niektórych oznaczeń używanych w obrocie lub oznaczeń geograficznych), lub treść właściwych przepisów prawa krajowego są dostępne za pośrednictwem źródła internetowego uznanego przez Urząd, osoba wnosząca sprzeciw lub wniosek o unieważnienie może dostarczyć dowody, powołując się na to źródło.

Języki i tłumaczenia

Po 1 października 2017 r. większość materiałów dowodowych nadal będzie można składać w dowolnym języku urzędowym UE. W przypadkach, w których język, w którym przedstawiono dowody na poparcie uzasadnienia (z wyjątkiem zaświadczeń potwierdzających złożenie, rejestrację i przedłużenie ważności lub przepisów prawa właściwego) nie jest językiem postępowania, zgłaszający będzie miał obowiązek przedłożyć tłumaczenie dopiero na żądanie Urzędu, tj. na wniosek samego Urzędu lub na uzasadniony wniosek drugiej strony. Dowody dotyczące uzyskanego charakteru odróżniającego lub renomy należałyby do tej kategorii.

Przeniesienie ZTUE jako środek naprawczy

Jeśli agent lub pełnomocnik rejestruje ZTUE bez upoważnienia właściciela, właściciel ma prawo do wystąpienia o przeniesienie ZTUE (o ile ww. agent lub pełnomocnik nie uzasadni swojego działania). Wcześniej rozwiązanie takiego problemu dla właściciela na mocy RZTUE polegało na unieważnieniu ZTUE.

Nowa procedura przeniesienia na mocy art. 21 ust. 2 lit. a) RZTUE ma taki sam przebieg proceduralny jak postępowanie w sprawie unieważnienia na podstawie art. 60 RZTUE. W przypadku działań prawnych rozpoczynanych w dniu lub po dniu 1.10.2017 r. przeniesienie stanowi alternatywny środek naprawczy względem unieważnienia znaku towarowego. W przypadku takich działań wnioskujący o unieważnienie może dołączyć wniosek o przeniesienie do wniosku o unieważnienie na innych podstawach w tym samym powództwie o unieważnienie. W takich przypadkach Urząd zbada najpierw wniosek o przeniesienie (z wyjątkiem gdy występuje ważna bezwzględna podstawa unieważnienia na mocy art. 59 ust. 1 lit. a) RZTUE, w takim przypadku najpierw zostanie zbadana podstawa).

Komunikacja z Urzędem

Wprowadzono zmiany w zakresie środków łączności z Urzędem, uwzględniając nowe technologie informacyjne. W szczególności:

• od dnia 1 października 2017 r. faks, podobnie jak User Area (zgłoszenie elektroniczne), zaliczać się będzie do definicji łączności „drogą elektroniczną”, co oznacza, że obniżona opłata za zgłoszenia ZTUE i ich przedłużenia drogą elektroniczną w aneksie I RZTUE będzie miała zastosowanie do faksu;
• od dnia 1 stycznia 2018 r. faks nie będzie już dłużej akceptowany jako środek do wnoszenia zgłoszeń ZTUE lub przedłużeń, chyba że jako system awaryjny w przypadku awarii technicznej uniemożliwiającej zgłaszanie elektroniczne. W takim przypadku zgłaszający mogą uzyskać datę zgłoszenia faksem, jeśli: (a) w przypadku zgłoszeń ZTUE złożą ponownie to samo zgłoszenie drogą elektroniczną w ciągu 3 dni roboczych; (b) w przypadku odnowień ZTUE złożą wniosek o przedłużenie zgłoszenia faksem nie później niż na 3 dni robocze przed wygaśnięciem wstępnego lub regulaminowego rozszerzonego terminu dla przedłużenia;
• od dnia 1 października 2017 r. zgłoszeń znaków, gdzie w przedstawieniu występuje składnik koloru (w tym znaki graficzne), nie będzie można wysłać faksem, ponieważ nie istnieją przepisy prawne, które ułatwiałyby zgłoszenie przedstawienia w kolorze.