Przedawnienie odsetek za opóźnienie
Odsetki mają charakter akcesoryjny w stosunku do świadczenie głównego. Oznacza to, że co do zasady przedawniają się nie później niż świadczenie główne. Przykładowo, jeżeli przedawni się roszczenie zapłaty ceny z umowy sprzedaży (w przypadku działalności gospodarczej okres przedawnienia wynosi dwa lata), nie będzie można dochodzić odsetek za opóźnienie w zapłacie ceny. Są jednak sytuacje, w których odsetki stają się roszczeniem samodzielnym. Wtedy zastosowanie mają inne zasady odnoszące się do przedawnienia. Sytuacje te zostały wskazane m.in. Uchwale Składu Siedmiu Sędziów Sądu Najwyższego Izby Cywilnej z dnia 26 stycznia 2005 r. (sygn. akt III CZP 42/04), w której:
- uznano, że ustanowiony w art. 118 kodeksu cywilnego termin przedawnienia roszczeń o świadczenia okresowe stosuje się do roszczeń o odsetki za opóźnienie także wtedy gdy roszczenie główne przedawnia się wcześniej;
- stwierdzono, że roszczenie o odsetki za opóźnienie przedawnia się jednak najpóźniej z chwilą przedawnienia się roszczenia głównego;
- wskazano dwa wyjątki od zasady określonej w p. 2 powyżej.
Spełnienie należności głównej przed przedawnieniem
Jeżeli należność główna zostanie spełniona przed upływem okresu przedawnienia, odsetki (już w konkretnej wysokości, którą można bez problemu obliczyć), staną się samodzielnym roszczeniem, które przedawni się dopiero po upływie trzech lat. Zgodnie z orzecznictwem, odsetki traktowane są jako roszczenie okresowe, dla którego okres przedawnienia wynosi 3 lata.
Przerwanie biegu przedawnienia w stosunku do odsetek
Drugim przypadkiem wskazanym przez Sąd Najwyższy, w którym odsetki stają się samodzielnym świadczeniem, jest sytuacja przerwania biegu przedawnienie w stosunku do odsetek (niezależnie od należności głównej). Jest to możliwe na przykład w przypadku uznania roszczenia o odsetki lub wystąpienia z powództwem tylko o odsetki. W takiej sytuacji, kwota odsetek, której dotyczyło przerwanie biegu przedawnienia, również powinna przedawnić się po upływie 3 lat.
