Zmiana minimalnego wynagrodzenia

Z dniem 1 stycznia 2017 roku weszły w życie zmiany do ustawy z dnia 10 października 2002 roku o minimalnym wynagrodzeniu za pracę, skutkujące min. wprowadzeniem „minimalnej stawki godzinowej”, czyli minimalnej wysokości wynagrodzenia za każdą godzinę wykonania zlecenia lub świadczenia usług, przysługująca przyjmującemu zlecenie lub świadczącemu usługi.

Zgodnie z art. 1 pk 1b) ustawy o minimalnym wynagrodzeniu za pracę „przyjmujący zlecenie lub świadczący usługi” to:

1. osoba fizyczna wykonująca działalność gospodarczą zarejestrowaną w Rzeczypospolitej Polskiej albo w państwie niebędącym państwem członkowskim Unii Europejskiej lub państwem Europejskiego Obszaru Gospodarczego, niezatrudniająca pracowników lub niezawierająca umów ze zleceniobiorcami, albo
2. osoba fizyczna niewykonująca działalności gospodarczej, która przyjmuje zlecenie lub świadczy usługi na podstawie umów, o których mowa w art. 734 i art. 750 kodeksu cywilnego, na rzecz przedsiębiorcy w rozumieniu przepisów ustawy o swobodzie działalności gospodarczej albo na rzecz innej jednostki organizacyjnej, w ramach prowadzonej przez te podmioty działalności.

Na podstawie art. 8b i 8c ustawy, w przypadku umów, o których mowa w kodeksie cywilnym w art. 734 (umowa zlecenie) i art. 750 (umowa o świadczenie usług), strony określają w umowie sposób potwierdzania liczby godzin wykonania zlecenia lub świadczenia usług.  W przypadku gdy strony w umowie nie określą sposobu potwierdzania liczby godzin wykonania zlecenia lub świadczenia usług, przyjmujący zlecenie lub świadczący usługi przedkłada w formie pisemnej, elektronicznej lub dokumentowej informację o liczbie godzin wykonania zlecenia lub świadczenia usług, w terminie poprzedzającym termin wypłaty wynagrodzenia.

Z kolei jeżeli umowa nie została zawarta z zachowaniem formy pisemnej, elektronicznej lub dokumentowej, przedsiębiorca albo inna jednostka organizacyjna, przed rozpoczęciem wykonania zlecenia lub świadczenia usług, potwierdza przyjmującemu zlecenie lub świadczącemu usługi w formie pisemnej, elektronicznej lub dokumentowej ustalenia co do sposobu potwierdzania liczby godzin wykonania zlecenia lub świadczenia usług, a w przypadku braku takiego potwierdzenia przyjmujący zlecenie lub świadczący usługi przedkłada w formie pisemnej, elektronicznej lub dokumentowej informację o liczbie godzin wykonania zlecenia lub świadczenia usług, w terminie poprzedzającym termin wypłaty wynagrodzenia.

Wskazać należy, iż ustawa o wynagrodzeniu minimalnym przewiduje, iż do pewnych kategorii umów nie stosuje się uregulowań w zakresie konieczności potwierdzania ilości godzin wykonywania prac, np.: do umów, o których mowa w art. 734 i art. 750 Kodeksu cywilnego, jeżeli o miejscu i czasie wykonania zlecenia lub świadczenia usług decyduje przyjmujący zlecenie lub świadczący usługi i przysługuje mu wyłącznie wynagrodzenie prowizyjne.

Przedsiębiorca albo inna jednostka organizacyjna, na rzecz której jest wykonywane zlecenie lub są świadczone usługi, jest zobowiązana przechowywać  dokumenty określające sposób potwierdzania liczby godzin wykonania zlecenia lub świadczenia usług oraz dokumenty potwierdzające liczbę godzin wykonania zlecenia lub świadczenia usług przez okres 3 lat od dnia, w którym wynagrodzenie stało się wymagalne. W razie kontroli to przedsiębiorca lub jednostka organizacyjna będzie zobligowany dysponować dokumentami wskazującymi dokładną liczbę godzin realizacji danej umowy zlecenie czy umowy o świadczenie usług.

Zapamiętaj:

• określ w umowie sposób potwierdzania liczby godzin wykonania zlecenia lub świadczenia usług,
• potwierdź przyjmującemu zlecenie lub świadczącemu usługi w formie pisemnej, elektronicznej lub dokumentowej ustalenia co do sposobu potwierdzania liczby godzin wykonania zlecenia lub świadczenia usług, jeżeli umowa nie została zawarta z zachowaniem formy pisemnej, elektronicznej lub dokumentowej,
• przechowuj  dokumenty określające sposób potwierdzania liczby godzin wykonania zlecenia lub świadczenia usług oraz dokumenty potwierdzające liczbę godzin wykonania zlecenia lub świadczenia usług przez okres 3 lat od dnia, w którym wynagrodzenie stało się wymagalne.